KÁVÉHÁZ 28




Sitzung des

Caffè Greco

anläßlich der 28.Jahrestagung
der
literarischen Gesellschaft
für antikes Lustempfinden
während der Saturnalien


Des fruchtbringenden Kaffeehauses
gehüteter Erzschrein

öffnet sich

Störzer, Stocktor und Strawanzer,
statzichtem Wicker und nuferem Gänscherer

wie auch

gorigem Akoimeten und härmichtem Dendriten

zu endzeitlicher Einsicht,
getürstigem Fratzensprung
und horizontalem Tango


Es verschließt sich

Biedermännern und Biederfrauen,
Versprechern und Versprecherinnen,
Salzstreuern und Salzstreuerinnen,
so wie allen Geislern des Sprachfeminismus

beneben

trutzmäuligen Hieferlingen,
firkelechten Flipperdünseln,
Geschläder und Geschlärf

schließlich

geistigen Trampelpfaden nd dynamischer Einfalt

- enfin à rebrousse-poil !




PATET EXITUS

oder


















(Sappho – Fragment 11)


I



(Platon – Phaidon, 62 c)


II



(Platon – Gesetze 873 c,d)


III



(Aristoteles – Ethica Nicomachea, V, 11)


IV



(Epikur – Gnomologium Vaticanum, 9)


V

At si inutile ministeriis corpus est,
quidni oporteat educere animum
laborantem ? Et fortasse paulo ante
quam debet, faciendum est, ne,
cum fieri debebit, facere non possis:
et cum maius periculum sit male
vivendi quam cito moriendi, stultus est,
qui non exigua temporis mercede
magnae rei aleam redimit. Paucos
longissima senectus ad mortem sineiniuria pertulit, multis iners vita
sine usu sui iacuit: quanto deinde
crudelius iudicas aliquid ex vita
perdidisse quam ius finiendae ?

(Seneca – Ad Lucilium
epistolae morales, LVIII, 34)



VI

Citius mori aut tardius ad rem non pertinet,
bene mori aut male ad rem pertinet;
bene autem mori est effugere
male vivendi periculum.

(Seneca – aaO, LXX, 6)


VII

Deus non sibi potest mortem consciscere
si velit, quod homini dedit optimum
in tantis vitae poenis

(Plinius d. Ä. – Naturalis Historia, II, c 5)


VIII

Si ipse servus sese vulneravit, non debet hoc damnum
deducere, non magis quam si se occiderit vel
praecipitaverit: licet enim etiam servis naturaliter
in suum corpus saevire. Sed si a se vulneratum
servum dominus curaverit, sumptuum nomine
debitorem eum domino puto effectum, quamquam,
si aegrum eum curasset, rem suam potius egisset.

(Digesten 15, 1,9,7)


IX



(Koran - 4,29)


X

Abū Hureira berichtet, der Prophet habe gesagt:
Wer sich selbst erdrosselt, wird sich in der Hölle
weiterhin erdrosseln! Und wer sich mit dem Messer
ersticht, wird sich in der Hölle weiterhin erstechen.

(Al-Buchari – Nachrichten von Taten und
Aussprüchen des Propheten Muhammad XV, 15)



XI

Ego non sum in ea sententia, ut penitus damnandos
eos censeam, qui se ipsos occidunt; ratio est, quia sie
thun es nit gern, sed superantur Diaboli potentia, wie
einer yn eim walt von einem latrone ermordet wurdt.

(Luther – Tischreden, Nr. 222)


XII

That Suicide may often be consistent with
interest and with our duty to ourselves,
no one can question, who allows that age,
sickness, or misfortune, may render life a burthen,
and make it worse even than annihiliation.
I believe that no man ever threw away life,
while it was worth keeping

(Hume – Essay on Suicide
(The unauthorized 1783 edition))



XIII

Sans doute il y a du courage à souffrir avec
constance les maux qu'on ne peut éviter,
mais il n'y a qu'un insensé qui souffre
volontairement ceux dont il peut s'exempter
sans mal faire, et c'est souvent un très
grand mal d'endurer un mal sans nécessité.

(Rousseau – Julie ou
la nouvelle Héloïse, III, 21)



XIV

Philosophe d'un jour!
Ignores-tu que tu ne saurais faire un pas
sur la terre sans y trouver quelque devoir
à remplir, et que tout homme est utile
à l'humanité par cela seul qu'il existe?

(Rousseau, aaO, III, 22)


XV

Ob Selbstmord auch Mut, oder immer nur Verzagtheit
voraussetze, ist nicht eine moralische, sondern bloß
psychologische Frage. Wenn er verübt wird, bloß um
seine Ehre nicht zu überleben, also aus Zorn, so scheint
er Mut; ist es aber die Erschöpfung der Geduld im Leiden,
durch Traurigkeit, welche alle Geduld langsam erschöpft,
so ist es ein Verzagen. Es scheint dem Menschen eine
Art von Heroism zu sein, dem Tod gerade ins Auge zu
sehen und ihn nicht zu fürchten, wenn er das Leben
nicht länger lieben kann. Wenn er aber, ob er gleich
den Tod fürchtet, doch das Leben auf jede Bedingung
zu lieben immer nicht aufhören kann, und so eine
Gemütsverwirrung aus Angst vorhergehen muß,
um zum Selbstmorde zu schreiten, so stirbt er
aus Feigheit, weil er die Qualen des Lebens
nicht länger ertragen kann.

(Kant – Anthropologie, § 74)


XVI

Le suicide est le dernier acte
par lequel un homme puisse montrer
qu'il a dominé sa vie

(Montherlant – La reine morte)


XVII

Der Freitod ist ja viel mehr als der pure Akt der
Selbstabschaffung. Es ist ein langer Prozeß des
sich Hinneigens, der Annäherung an die Erde,
ein Aufsummiern vieler Ziffern von Demütigungen,
welche von der Dignität und Humanität des Suizidärs
nicht angenommen werden, er ist ... eine Art
Fortschreiten auf einem Wege, der geebnet ist,
wer weiß, vom Anbeginn her.

(Jean Améry – Hand an sich legen)


XVIII

Ce n'est pas la peine de se tuer
puisqu'on se tue toujours trop tard

(Cioran – De l'inconvénient d'être né)


XIX



(Matthäus 4,5)







ZUSTUPF

Wenn die Geigen lauter geigen
und die Selbstmordzahlen steigen,
merkt man gleich, der Frühling ist jetzt nah

(Georg Kreisler – Humoreske)




Zurück    Hauptseite    Weiter